Hoewel we momenteel genieten van heerlijke nazomerse dagen (hopelijk volgen er nog vele) kruipt de herfst toch langzaamaan dichterbij, ik schreef er pas ook al over. Officieel is de herfst zelfs al begonnen; de meteorologische op 21 september, de astronomische vandaag! En je merkt het ook wel. Er schieten steeds meer paddenstoelen uit de grond, sommige bomen beginnen al aan hun prachtige kleurenspel en het vochtige bos ruikt al echt naar herfst. Ik juich het toe, ik houd enorm van dit seizoen, maar toch neem ik ook met smart afscheid van de zomer.
Wat ik enorm ga missen: de lange dagen, de warmte (niet de hitte!), in de tuin eten, het verse zomerfruit, zonder jas naar buiten, de hele dag de deur open, de koeien in de wei (maar straks wel Fen en Kong hier!), de geur van pas gemaaid gras en vers hooi, en, wat ik hier speciaal benadruk met de foto’s: de wilde bloemen…
Wat ga jij missen?
Russels Lof 
De open achterdeur die de tuin een deel van de woonkamer maakt, Noortje. Zonder jas naar buiten kunnen gaan. De vrijheid die de zomer fluistert, het bloeien van de natuur en de mensen.
Gelukkig heeft de herfst ook zijn charme.
Vind ik ook Marion, ik ben dol op de herfst. Juist die afwisseling van seizoenen is ook zo heerlijk, vind je niet? Alleen de winter duurt me meestal iets te lang…
Ben een echt lentekind, dus ik sluit me aan bij je gedachte over de winter 🙂
Wat wij vooral gaan missen is het varen, wadlopen en de wadvogels in de winter.
De boot gaat over een paar weken al weer in de winterstalling.
Maar gelukkig kunnen we wel genieten van de mooie herfstkleuren van de bomen in het bos voor de deur,( gezeten naast de snorrende houtkachel ) en van al de doortrekkende mezen, vinken, putters, groenlingen, kruisbekken, kepen, pestvogels en goudhaantjes die hier komen aansterken voor hun grote vliegtocht naar het warmere zuiden.
Jullie hebben ook een jaloersmakend mooi stekkie…
De zachte lichte zomerochtenden op de fiets naar werk!