Piemelpaddenstoel

Jonas vertelde op school met veel bravoure dat hij een piemelpaddenstoel had gezien.
‘Die bestaat niet,’ riepen zijn vriendjes luid, maar Jonas hield vol. ‘Er is wél een piemelpaddenstoel. Dat heeft mijn moeder zelf gezegd!’

Tja, dat komt ervan. Maar de grote stinkzwam heet nu eenmaal Phallus Impudicus wat letterlijk schaamteloze penis betekent. En als je hem fier rechtop in het bos ziet staan, is die naam toch ook echt wel toepasselijk, nietwaar? Trouwens ook als hij wat minder fier omlaag hangt. Wel sneu dat hij enorm stinkt en vol met vliegen zit. Maar hé, we hebben het wel over een paddenstoel he?!

Ik zag onlangs wel meer gekke zwammen en stoeltjes. Wat dacht je bijvoorbeeld van deze, hiernaast? Hij doet mij heel sterk ergens aan denken… maar dat kan ook mijn eigen kromme geest zijn. Het is de bovenkant van de sombrero’s (zie de foto hieronder) waar een vriendin mij over tipte: Olé!

Helaas weet ik maar weinig van paddenstoelen, ik moet me er toch wat beter in gaan verdiepen. Ze zijn immers wonderschoon, met hun gekke vormen en kleuren, sommige zo ienie mini dat je ze alleen maar ziet als je langzaam met je neus naar beneden loopt. Niet te dicht bij de grond hoor, want voor je het weet stuit je op een piemelpaddenstoel. En die stinken dus flink. Hoewel daar de meningen ook weer over verdeeld zijn, want de sombrero-vriendin vertelde me laatst dat ze de geur van de grote stinkzwam zo lekker vindt. Doe mij die hersenpasta van hieronder maar: pasta cerevello al dente (ik heb na mijn ontdekking van deze zwam thuis echt gegoogled op ‘hersenzwam’, maar vind de werkelijke naam Grote Sponszwam ook wel sterk.) Die ruikt niet, maar schijnt heel lekker te zijn. Of ie naar pasta smaakt, weet ik niet. Ik laat hem gewoon met rust…