Afgelopen weekend een heerlijke wandeling gemaakt met een dierbare vriendin, kinderen en honden. Onze kroost vermaakte zich prima bij een grote plas waar ze zo ver mogelijk doorheen waadden (met soppende laarzen tot gevolg), waar ze zichzelf en elkaar nat spetterden (kletsnatte broek) en waar ze met brokken zand rondsjouwden (vieze jas). En daarna even lekker in het gras liggen.
HALLO!? In het gras liggen? Het is wel winter he?!
Maar hoewel die waterballetactie misschien iets aan de overdreven kant was van het jonge spul, gaf het wel duidelijk aan hoe niet-winters het momenteel is.
Dat blijkt natuurlijk ook uit de foto van het madeliefje, dat je het hele jaar door bloeiend kunt aantreffen, mits het niet vriest. En dat doet het dus overduidelijk niet, nou ja, tot nu dan. Gaat dat nu veranderen, krijgen we alsnog Koning Winter op bezoek? Hoewel ik heus zijn goede eigenschappen wel ken en hij ook best even op de koffie mag komen, stel ik het niet op prijs als hij al te nadrukkelijk en te lang blijft plakken. Leve de republiek!
The making of…
(Stiekem wel handschoenen aan! Maar ja, ben een koukleum in het kwadraat, vandaar ook die haat-liefdeverhouding met Koning Winter, die ik soms ook wel woest aantrekkelijk vind. Koning Winter he!)
.
Russels Lof 
Genieten pur sang. Ik schud je de hand met mijn handschoenen aan en sluit me aan bij de Republiek!
Ha, gelijkgestemden hier 🙂
Deze kinderen krijgen met zichtbaar genoegen hun liefde voor de mooie dingen, die gewoon om hen heen zijn, met de paplepel in geschud…. Of moet ik zeggen met de maatschep van de BonteWas…
Dat laatste gold ook weer eens voor de stof op mijn knieën en ellebogen (doe dan ook geen witte jas aan!). Dus ook dat vies worden gaat met de paplepel…
Zo mooi kan een eenvoudig madeliefje zijn als het met liefde gefotografeerd wordt.
i think you may have been reading my next post (not to be published until tomorrow morning, Pacific Standard Time). your winter looks very much like ours this year. some joyful moments here. thanks for sharing!