De afgelopen week speurde ik onderweg in de auto steeds naar sneeuwklokjes. Gelukkig had ik nog wel de tegenwoordigheid van geest om eerst in de achteruitkijkspiegel te kijken voor ik op de rem trapte… maar vrij abrupt ging het toch wel als ik dan ineens van die leuke witte toefjes ontdekte (sorry Diaz!).
Zo zag ik aan de rand van het dorp waar ik boodschappen doe, een heel eigenwijs klokje dat als enige het kopje niet liet hangen (het klokje dat geen klokje wilde zijn) en daar zette ik mijn auto aan de kant van een weg waar dat duidelijk niet mocht. Het leverde echter geen gevaarlijke situatie op (knipperlichten aan) en ik dacht nog bij mezelf: er komt hier toch nooit een politiewagen langs.
Zit ik op mijn knieën en ellebogen geleund dat eigenwijze klokje te fotograferen, met mijn billen naar de weg toe, hoor ik een auto vaart minderen. Ik kom wat overeind, kijk even over mijn schouder en, ja hoor, een politiewagen. Hoe-is-het-mogelijk!! Dat was gewoon idioot, ik zie nooit politie… Maar gelukkig bleken ze alleen even te kijken wat ik aan het doen was, misschien dachten ze dat ik onwel was geworden (of knettergek), en reden toen gelukkig gewoon door. Waarop ik mijn billen weer in de lucht stak en vrolijk verder kiekte.
Daags daarna (gisteren, vrijdag 21 februari) zag ik ergens onderweg bij een sloot wel meer dan een paar toefjes klokjes. Natuurlijk de auto weer aan de kant gezet en in de meest wonderlijke houdingen en vreemde bochten maakte ik er een heleboel foto’s van deze bloemenpracht (wonder boven wonder niet in de sloot gekukeld). Door de stralende zon leverde dat een aantal sprookjesachtige plaatjes op…
Als cadeautje kwam er ook nog eens een bij voorbij (die er vroeg bij was : -) en was het lenteplaatje helemaal compleet.
.
Russels Lof 
Heel speciaal, dat eigenwijze sneeuwklokje dat geen klokje is en de vroege bij op zoek naar nectar.
Ja, ik wist ook niet wat ik zag met die vroege bij! Zag ook nog een paar andere gevleugelde insecten en trouwens ook een vrouw in een kort rokje (rokjesdag in februari?). Alles en iedereen is van slag 🙂
Super, wat een blij gevoel geeft dit me nu weer… Zelfs ome pliesie snapt wat zich daar afspeelde !
Trouwens … Deze klokjes zien we dacht ik vooral in het noorden… Moet ik eens opzoeken….
Oh is dat zo? Hebben wij hier speciale klokjes?
Ik meende dat naast het gewone klokje, er zoiets is als de “dubbele” sneeuwklok, iets tipisch voor het noorden, Friesland met name. Maar ik heb ook maar ergens de klok horen……
Prachtig Noortje. Mij leverde het laatst een behoorlijk vieze broek en jas op, toen ik ze aan het fotograferen was. Daarna moesten de boodschappen nog worden gedaan. De caissière keek me verwonderd aan, maar durfde niets te vragen. Nadat ik had afgerekend en mijn boodschappen had ingepakt, keek ik haar aan en zei: “De lente is onderweg” en vervolgde mijn weg met een big smile! 🙂
Haha herkenbaar Jaap, al heb ik tegenwoordig wel een vuilniszak of oude handdoek voor dat doel in de auto liggen (die ik dan wel vaak zo ‘slordig/ongeduldig’ gebruik, dat ik alsnog zwart word…)
haha! enjoyed this story! 🙂
Haha, hoe herkenbaar! Heerlijk he?! Ook ik heb vanmorgen een poos tussen de sneeuwklokjes en krokussen gelegen. Kwam uiteraard wederom kletsnat thuis, maar het was echt genieten!
Ja, en zo brengt ieder seizoen wel weer een aantal mooie cadeautjes met zich mee he?!
Simple and Beautiful… 🙂
Thank you!
oh how lovely. and the bee, too. that is very early! we have no honeybees out yet. however, it has become winter the last couple of days. it is cold, and the ground is white. all the snowdrops are hidden beneath a blanket of snow! 🙂
Everything is so early here… Yesterday I saw an active Dung Beetle (Evert :-), I heard others have already seen ladybirds, lapwings and the starlings have come back to my (broken) roof, where they nested last year… Let’s pray winter had no surprises anymore and these early spring fellows will be alright!
(I wanted to ask you before: how is it possible you can read my blog?!)
Delicate schoonheid, prachtig.