Een nieuw geluid? Bèèèèhhh!
Sinds een week wordt er weer volop getimmerd op mijn dak. Of eigenlijk ín mijn dak. Het is al voor het derde jaar op rij dat de timmerlui actief zijn, maar mijn dak is er eerlijk gezegd niet mooier op geworden. Wel gezelliger. Al in februari arriveerden de noeste werkers, die het toen blijkbaar nog niet nodig vonden aan de slag te gaan. Overdag waren ze naar andere klussen, ’s nachts hoorde ik ze soms zacht praten met elkaar. Maar sinds kort zijn ze dus wat luidruchtiger aanwezig. Ze verblijven vlakbij mijn slaapkamerraam en hebben daar ook toen ik pas een paar dagen plat lag, volop getimmerd en verbouwd. Ik vond het niet erg. Meneer en mevrouw Spreeuw zijn meer dan welkom, en bezorgen me zelfs in het diepst van mijn ellende nog een glimlach.
Eerlijk gezegd weet ik niet zeker of ze al beide zijn gearriveerd of dat Pa vast vooruit is gegaan om de boel aan kant te krijgen, en veel in zichzelf praat. Volgens mij doet hij vreselijk zijn best om er weer een fijn nestje van te maken, net zoals in de afgelopen jaren.
Mijn timmerende dakbewoner
Tussen het getimmer door hoor ik vrolijk gekwetter, merelgezang en de roep van een buizerd. Nee, niet van die vogels zelf, maar van de nieuwe dakwerker, een meesterlijke imitator. Vanmorgen zat deze timmerman in de boom van de buren te roepen, dat typische langgerekte, klagende buizerdgemiauw dat ik zo vaak hier over het land hoor. En nu dus ook in de boom van mijn buren. En in mijn dak.
Een nieuwe lente en een nieuw geluid
Ik wil dat dit verhaal klinkt als het gefluit
Dat ik vaak hoorde in een lentenacht
Onder een oud dak, vol spreeuwenpracht
(Vrij naar de eerste regels van Mei van Herman Gorter, 1889)
Dus over een poosje…
Maar nu eerst…
Een nieuwe lente op het Aekingerzand…
En een nieuwe geur…
Een nieuwe lente, een nieuwe geur? Pfff, laat het komen – waggel waggel – de hoogste tijd!
VOOR ONS OOK!!!
Een nieuw geluid… de veldleeuwerik!
Op 16 februari zag en hoorde en zag ik al de eerste leeuweriken. Deze zangvogeltjes die qua grootte tussen de huismus en spreeuw in zitten, stijgen naar grote hoogte om daar zingend rond te vliegen (en hun territorium af te bakenen). Daarna dalen ze enorm snel af; het lijkt wel een beetje op een roofvogel die naar beneden duikt. Maar zo in de lucht is het net een engeltje toch, en dan met het hemelse gezang erbij…
Maar ook een duveltje… ik was getuige van heel wat potjes matten!
De reigers begrepen alle drukte niet zo…
Een nieuw geluid… van klinkende klokjes.
En wat is dat? Trossen lieveheersbeestjes in en onder de jeneverbes. Allemaal nog erg slaperig. Te diep in het jeneverglaasje gekeken?
Een enkeling al op pad, maar ja, nog half (slaap)dronken, dus dan…
… weer een nieuw geluid:
**HEEEEEEELP!!**
(Het kwam goed hoor!)
En nu ga ik naar mijn bedje toe. Luisteren naar de zachte nachtgeluiden van een lief, dromend timmermannetje, mijn eigen Meneer Spreeuw, alias De Buizerd.
Russels Lof 
Mooi! Heerlijk dat voorjaar!
Dank je Sjoukje! Jouw winterse foto’s zijn ook heel mooi, maar nu is het tijd voor het voorjaar, niet?!
En wederom een schitterende serie Noortje. En wat gaaf dat je Veldleeuwerik voor de lens hebt gekregen. Prachtfoto!
Dank je Jaap! Dat viel nog niet mee om dat beweeglijke, kleine ding in de lucht vast te leggen, maar – en dat ken je vast wel – alleen al het proberen en tijdens de concerten hoog daarboven met stijve nek en lange toeter stoeien, was heerlijk 🙂
Prachtig verhaal en geweldig sfeervolle foto’s! Op deze grijze, kille zaterdagochtend geeft dat een heus lentegevoel.
Het is inderdaad wel even wat minder nu… maar ik warm en vrolijk me op mijn beurt op aan jouw mooie compliment, dat ik zeer op prijs stel!! Sowieso dat je zo vaak de moeite neemt even een berichtje achter te laten, echt heel fijn!
Wat heb je toch een prachtig blogje geschreven en bijzonder mooie foto’s. Klasse..!!
Wat een hartverwarmend compliment, Leo, dank voor je sympathieke reactie!
Mijn verlangen naar de lente heb jij prachtig verwoord en geïllustreerd met een serie mooie en vrolijke foto’s.
Geduld is een schone zaak !( wie zei dat ook alweer?)
Na dit weekend komt het lentegevoel vast weer terug.
Nog bedankt voor jouw reacties bij mijn foto’s op V.V !
Groetjes van Helga
Ook alweer zo’n fijne reactie van jou Helga, dank je! En dat geduld een schone zaak is, dat komt van mijn moeder 😉
Wat V.V. betreft… daar reageer ik veel minder vaak dan ik zou willen. Het is zo tijdrovend, zeker met die tergend langzame site die vaak ook nog vastloopt. Maar ik vind het wel erg leuk om regelmatig even te neuzen tussen de vele leuke en bijzondere foto’s, en om te merken dat er ook een soort ‘dierbaar clubje’ trouwe vroegevogelaars is ontstaan… Groetjes en fijn weekend Helga!
Wat mooi weer Noortje.
Dank je!
In het begin volledig op het verkeerde been gezet,ik zag bonkige bouwvakkers voor me haha, en spreeuwen zijn inderdaad geweldige geluidskunstenaars,wat voor geluiden er allemaal uit die spreeuwen-keeltjes komen is fenomenaal.
Haha bonkige bouwvakkers, wat een heerlijke alliteratie! En die spreeuwtjes, ja, geweldige geluidskunstenaars en sowieso ook geweldige vogeltjes. Ik vind het zo gezellig dat ze er weer zijn. Behalve die ene (twee) in dat stukje dak, zitten er weer heel veel hier rond het huis, en ik zit regelmatig met een big smile te luisteren naar het gekwetter en de geluiden van een veel groter aantal vogelsoorten dan er daadwerkelijk zit…
Geweldige foto’s en een fijn thema. Mama Schaap met haar lammetje neus aan neus… die vind ik zo bijzonder! En de lieveheersbeestjes, ook zo herkenbaar. Bij ons hebben ze overwinterd in een hoekje van het slaapkamerraam. Maandenlang heb ik heel voorzichtig het gordijn open en dicht geschoven. Nu komt er weer activiteit en begeleid ik de langslapers met nog meer geduld naar buiten. Ze zijn inderdaad nog een beetje slaapdronken he?
Lief is die he? En wat grappig die lieveheersbeestjes, dus bij jullie binnen? Ik wist helemaal niet dat ze dat ook doen, de slimmeriken. Haha, ik kan me helemaal voor de geest halen hoe je steeds voorzichtig met het gordijn in de weer was. Leuk!
Ben door jou blog in een voorjaarsstemming. Ga zo lekker met ons jonge leven de duinen in. Gina mag ook mee hoor.
Genoten van jou vrolijke foto’s.
Was het ook zo koud bij jullie vandaag? Hopelijk bleef de voorjaarssteming er toch in… maar met zo’n dartele pup en een dolkomisch duo en dan lekker in de duinen struinen… dat is vast wel goed gekomen!
Heerlijk dat lente leven!
Vorige week hoorde ik ook het prachtige gezang van meerdere vogels her en der op de heide. Dankzij jouw foto van het ‘”engeltje” weet ik bijna wel zeker dat het ook Veldleeuweriken waren.
Ik had vorige week helemaal de lentekriebels bij het zien van de eerste vlinders…maar nu het een grijze dag is (en ik er vandaag ook niet op uit kan trekken) geniet ik des te meer van jouw vrolijke en prachtige foto’s!
P.S. Ik las dat ze aan het werken zijn aan een nieuwe (en hopelijk wat snellere, zonder om de haverklap “met technische storing”) VVsite.
Oooh en ik heb nog geen vlinders gezien! Wat gaan we een heeeerlijke tijd tegemoet met al wat er nog komt!!! En goed om te horen van de VV-site, dat had ik gemist, ik hoop van harte dat die wat minder traag zal zijn…
beautiful as always – some tender moments, such as the look of a mother’s love and protectiveness on the face of the ewe with her offspring, and some moments that made me smile. Delightful ladybugs! you have such a gift, Noortje. thanks once again for sharing!
Aren’t they lovely, this mother and child?! And many more lambs to come there in this nature reserve, I hope to go and see the new offspring soon! Thank you for your wonderful words, always nice these overseas compliments 🙂
Prachtige foto’s en weer mooi omschreven 🙂
Dank je wel Ellen, ik doe mijn best 😉 Leuk je hier weer te treffen!
Ja, wegen rugklachten heb ik zelf weinig foto’s gemaakt en zit ik ook niet zo lang achter de laptop, maar ik probeer bij te blijven 🙂
What a fantastic set of photos. My favourites are the tagged lamb, the mother and baby lamb nose-to-nose, the second last lady bug, the bird in flight (what is it?) and the snowdrops. Surely there is a spring coming for us – perhaps in May. Another blizzard forecast for tomorrow with 30 cm of snow.
How nice to hear your favorite photos. It’s funny to see that different people have different favorites, but I think the nose-to-nose picture is one of the most popular, a real aaaahhh-melt-moment 🙂
The bird is a skylark (if I looked it up correctly) it sings flying and ‘hanging’ high in the sky, marking its territory. A rather small bird, in between a sparrow and a starling.
Brrr still blizzards and snow over there with you… I am not jealous! May May come soon for you!!
Fijn genieten met Noortje… nu ook met het zo zalige zomerse geluid van die leeuwerik !
Als het ware een ode aan wat er komen gaat… Jouw Gorter begreep dit maar al te zeer.
Alweer een prima Blog, haast een dubbele aflevering; een voorbereiding met een vooruitzicht…
Ook ik ben er klaar mee en voor!
Ja heerlijk he, die lente, we zijn er allemaal wel klaar voor geloof ik! Vandaag naast de vele pasgeboren lammetjes ook weer heel veel leeuweriken gezien, én gehoord natuurlijk. Verrukkelijk!!
wat mooi wat mooi wat mooi!!
Dank je, dank je, dank je!! (voor deze geweldig leuke reactie) 🙂
Nog even een reactie, Noortje.
Als ik je bericht aanklik krijg ik heel kort een foto te zien van ws een rietpluim maar die is vervolgens ook weer verdwenen
als ik op de pagina van je nieuwe artikel kom.
Jammer dat deze foto niet meer terug komt maar gelukkig staan er nog een heleboel mooie, leuke andere.
Als je dit berichtje wilt wissen zie ik het wel.
Wil je er toch even op attenderen.
Lgr. van Helga
Wat goed dat je dit even meldt, Helga! Ik heb alleen geen idee waar dit aan ligt, bij mij is de rietpluim wel steeds in beeld?? Ik zal proberen het te achterhalen, maar begrijp nu in ieder geval wel dat wat ik zie niet per se ook zo bij anderen overkomt…
Trouwens, ik denk dat ik het al begrijp. De foto die ik als (nieuwe) achtergrond voor het blog gebruik, heeft meerdere rietpluimen. Eentje valt denk ik net onder het blog en die zie je dan soms even als de pagina (wat langzaam) laadt. De andere zit helemaal links in beeld, maar die zie je alleen op een breed beeldscherm (zoals mijn eigen beeldscherm) maar niet op bijv. de iPad. Dat zou het kunnen verklaren, maar dat ga ik ook nog wel bij anderen navragen.
De rietpluim is verdwenen als ik het blog aanklik maar op de eerste foto met het lammetje staan de pluimen ook niet op de foto.
Er is ws wel iets veranderd in de weergave dus lijkt dit vreemde fenomeen opgelost.
Ik heb geen iPad maar een laptop met wat breder scherm en kan het niet vergelijken met het scherm van een PC.
Ben toch wel benieuwd of anderen hier iets van hebben gemerkt of dat ik de enige was.
Heb er geen slapeloze nachten van hoor Noortje !
Computers leiden soms een eigen leven ;))
Welterusten voor straks.
Lieve groeten, Helga
Ik heb de achtergrond veranderd Helga, die is nu gewoon effen ipv een foto. Ik weet inmiddels waaraan het lag en ik ga er daarom geen minuut minder om slapen 😉
Jij ook welterusten en dank voor je oplettendheid!!
Ni-night (don’t let the bed bugs bite)…
The sheep is just fantastic!