Mijn leven is beginloos.
Ik was er toch altijd al
in mijn herinnering
en ik zal er altijd zijn
lijkt me.
Nu is eindeloos.
Maar om me heen
blijkt het tegendeel
van wat ik voel
terwijl het tegelijk
juist precies laat zien
wat ik bedoel.
Ze komen en gaan
immers allemaal
maar ik was er al
en blijf zijn tot
hij er eens zal staan
mijn rivaal
wachtend bij de finishlijn.
Struikel ik en ben ik bang?
Eindig ik met een sprint, een sprong
in angstzweet?
Is er frustratie en kabaal
gebeurt het onder dwang?
Of stap ik er rustig overheen
tevreden met mijn prestatie?
Misschien merk ik het niet eens
ben ik er al
voor ik het weet
heb ik dan gewonnen of verloren?
Vroeg of laat is wel cruciaal
maar vooral of hij gereed
is voor het geen…
wat heet
misschien ben ik dan alweer
een beetje opnieuw geboren.
.
.
.
.
.
Elk zomerseizoen houd ik een nieuw dagboekje bij en begin met een gezegde, spreuk of gedichtje op de
eerste bladzijde.
Deze wil ik graag met je delen:
Het leven van de mens is als een lichtstraal
die door een opening in de muur valt :
“één ogenblik en het is voorbij ”
Vertaling van “de gesprekken” van Confucius door Kristofer Schipper,
sinoloog en Tao-meester.
Deze kwam in me op na het lezen van jouw prachtige gedicht.
Met lieve groeten van Helga
Wat een mooi idee om je dagboekje zo te beginnen, überhaupt om een dagboekje bij te houden. En hoe prachtig en waar is deze uitspraak… zo niets als we in tijd voorstellen. Het is een fraai contrast met mijn beleving 🙂
Dank Helga, lieve groeten terug!
Hoi Noortje, opnieuw lever je weer prachtige inspiratie waar ik wel weer even mee vooruit kan…… thx 😉
Echt? Dat is leuk om te horen, ennuh… you’re welcome 🙂
Je kunt het met beeld en woord en blijkbaar ook in dichtvorm, mooi, knap, boeiend, rakend…
Ik raakte geïnspireerd door het vorige blog 🙂
Leuk je reactie Roeselien, ben ik echt heel blij mee.
Ik was nooit zo van de gedichten maar ga ze door jou steeds meer waarderen net als de insecten. Bedankt voor deze levenslessen Noortje.
Wat lief van je José, en wat fijn om te horen! Zijn jullie al op vakantie geweest… hebben we elkaar gemist? Ik lig ook de helft van de tijd plat de laatste weken, dus wat dat betreft… Hopelijk hadden jullie het wel fijn!
Noortje, diep indrukwekkend… Ik las ‘m lang en veel keer.
Met weer een beetje aarzeling, toch een versje als reactie -vrij naar een vermaard krijgsman
GEWONNEN
Een voorzichtig mens
verwart
vertwijfelde kwetsbaarheid
met
weerbare gevoelens
een vastbesloten mens
vervangt
kwetsbare gevoelens
voor
uitgesproken twijfel
een moedig mens
overwint
gevoel en twijfel
en
opende haar ogen
(Petrusius MMXV)
PS.
mooie plaatjes…. maar ik poets toch nog eens goed m’n brilletje!
Wat prachtig Peter… en wat een lieve aanpassing!
En de foto’s tja, ik vond het vage, schilderachtige wel mooi eigenlijk, dat was ook de opzet toen ik ze maakte. maar ik krijg nu het idee dat de mening van Jonas toch breder gedeeld wordt: “Wat een lelijke foto’s, hartstikke onscherp!”
😀