Autumn Feast
Wat een rotding!
Dat was zo’n beetje mijn eerste ervaring met de lensbaby. Overmoedig geworden tijdens een macroworkshop van Andrea ( (Gullickx) schafte ik deze lens aan. Ik weet niet eens meer hoe lang ik hem al heb (ruim een jaar?) maar de meeste tijd heeft hij werkeloos in de kast gelegen. Even overwoog ik hem op Marktplaats te zetten, het is een veel te dure lens om ongebruikt weg te stoppen. Maar hij blijft trekken en de laatste tijd gaat hij toch steeds vaker mee op pad. Het kleine ding past natuurlijk ook makkelijk in de tas en gaat vreedzaam samen met mijn grote liefde Tamron de Macro en Grote Toeter. Oefenen, oefenen, oefenen is het adagio, eindeloos proberen en leren.
Hier een ware babyboom aan foto’s van de afgelopen tijd. De ene wat geslaagder dan de andere, maar allemaal foto’s waar ik best tevreden over ben. En een rotding noem ik de lens niet meer (sorry baby), wel eentje met een karakter. En die botst soms wat met het mijne…
Leftovers
Insect Art
Fading
Cookie Monster
.
.
.
.
.
Russels Lof 
Niet gehinderd door enige kennis van fotografie vind ik het prachtige beelden. De foto van oma en kleinzoon (?) is ontroerend. ..
Hartelijk groet, Jolita
Dank je Jolita, dat is leuk om te horen! En die twee samen vind ik ook ontroerend…
Hartelijke groet terug!
Helemaal mee eens!
🙂 !
Ik vrees dat ik het ook een rotlens zu vinden. Ik vind het effect niet mooi en het kan bovendien vrij simpel met Photoshop bereikt worden. Zonder de vervagende effect zouden de foto van de hond, het portret van oma of van oma en kleinzoon naar mijn idee mooie uitkomen. Gewoon met de vertrouwde Tamron dus.
Ik vind het geen rotlens meer Muis, wel een lastige. Misschien kun je de foto’s van Andrea wel waarderen, of van iemand anders die de lens beter in de vingers heeft. En zo niet… we hoeven gelukkig ook niet allemaal hetzelfde mooi te vinden!
De site van Andrea bekeken en kom er veel foto’s tegen die me zeker niet kunnen bekoren (mild uitgedrukt), maar daarentegen ook een aantal die ik adembenemend mooi vind. Blijft inderdaad erg persoonlijk wat we in fotografie, maar ik in schilderkunst, mooi vinden.
Mooi en bijzonder: bijzonder mooi!
Mooi gezegd, dank je 🙂
U leert het die goed schijnt het… Mijn favorieten zijn Last Man Standing and Cookie Monster 😉
Thank you Eliza, wonderfully said in Dutch 🙂
And those two are amongst my favorites as well, I think the macro’s are the best of the lot anyhow…
Ze smaken mij ook niet allemaal even goed, maar ik vind sommige echt schitterend. Zoals Insect Art. Kan me voorstellen dat het een hele moeilijke lens is, maar juist dan zie jij de uitdaging wel. Ook al duurt dat soms even, dat geeft niets, creativiteit kent geen tijd!
Grappig dat deze lens/foto’s wel wat losmaakt…
Ik vind het vooral leuk om ook andere dingen te proberen, deze lens dus bijvoorbeeld, maar ook met de andere lenzen (zoals laatst met de beweging die niemand mooi vond haha). En dan is het niet altijd even geslaagd is, maar ik leer ervan. Ook wel interessant om te merken dat ik zelf soms bepaalde foto’s erg mooi vind, maar verder (bijna) niemand anders.
Wonderlijk…
Het is allemaal een kwestie van smaak! En dat is juist leuk, we mogen allemaal zelf weten wat we mooi vinden. En als je het niet uitprobeert, dan weet je nooit wat je er van vindt. Ik vind je een topper!
Lovely pictures as always. I just can’t pic a favourite, but “sleepy head”, “last man standing” and “insect art” is absolutely among the favourits. Some of the portraits aswell.
Thank you Lena, nice to let me know. It’s funny how each has his own favorites, but it’s clear these macro’s are the most popular!
Wat mooi weer. Alsof je de tijd even gevangen had.
Daar moet ik even over nadenken wat je daarmee bedoelt… maar het klinkt goed 🙂 en ik vind het leuk dat je even reageerde!
Mooier dan een expositie, romantischer dan een filmhuis, smakelijker dan zelfgemaakte maar ook grappiger dan de Muppets en ontroerender dan de rimpels….. wat een lieve Russeltjes !
oja… en
Oprechter dan Rechtop,
daar kijkt de Natuur niet van op
Hahaha, ja, hij stond zo fier rechtop, daar keek ik wel even van op 😉
Ik ben blij te lezen dat je het nog niet hebt opgegeven Noortje 😉 Ik vind het een hele fraaie serie. De portretten vind ik ook erg mooi. Zodra de macroconverter er tussen uit gaat heb je weer een hele andere uitdaging. Eentje die mij ook nog zeker niet altijd lukt omdat zeker met de ronde zweetsport de vervorming zo aanwezig is dan gaat mijn voorkeur weer meer uit naar de edge 80. Insect art vind ik ook erg mooi zeker door de warme kleuren. Het blijft oefenen en ja het geeft niet altijd het beoogde effect maar dat houdt het ook spannend 🙂 groetjes Andrea
Dank voor je bemoedigende reactie Andrea 🙂 Grappig om te zien hoe de spellingcorrector de sweet spot verandert in zweetsport hahaha want dat is het ook wel dat gestoei met die lensbaby…
Groetjes!
De foto’s van jou moeder en Jonas ontroeren me door de niets verhullende lens gezien. De heldere kleuren die van de andere foto’s afspatten doen het bij mij ook goed. Ik lees wel dat het door iedereen anders ervaren wordt.
Het vingerhoedskruid en het oude besje zijn mijn favoriet.
En ik vind het gedurfd dat je je experimenten aan ons laat zien!
Ga zo door!
Lovely photos – you have obviously mastered your Lensbaby. Which version do you have?
Ik mocht willen dat ik zo zou kunnen fotograferen. Ik vind het pareltjes…stuk voor stuk