Hoewel de winter zich eindelijk een beetje doet gelden en het vooral ‘s nachts flink koud is, krijgen de vogels het al in hun bol. Meneer Spreeuw, die ieder jaar in mijn dak broedt, is alweer druk bezig met zijn toekomstige liefdesnest. Dagen geleden hoorde ik hem al vanuit mijn slaapkamer, druk gerommel en getimmer boven mijn hoofd, maar ik kon het nauwelijks geloven. Zo vroeg al, en het was juist net flink aan het vriezen?!
Niet lang daarna zag ik ’s morgens een spreeuw (én musjes!) uit het gat in het dak komen, het bewijs was daar! Meneer Spreeuw zit nu ook regelmatig bovenop het dak, of in het topje van de boom zijn hoogste lied te zingen, met flapperende vleugels en al. Nou ja zingen, zingen… het is meer kwetteren eigenlijk, gezellig klessebessen met enkele fluitriedeltjes tussendoor. Heel grappig en een genot om te horen en zien. En ook die verbouwing in mijn dak juich ik toe. Een echte zou geen overbodige luxe zijn, maar deze is nog veel leuker. Want dat betekent dat de lente eraan komt, met al het heerlijks dat daarbij hoort…
Categorieën: Dieren, Natuur, Uncategorized • Tags: dak, ijs, ingevroren, kwetteren, lente, nest, onscherpte, spreeuw, veer, verbouwing
Russels Lof 