Russels Lof

Afvallen

img_1185-bewerkt

De slanke den die ik het grootste deel van mijn leven was, ben ik al lang niet meer. Ergens vanaf mijn vijfenveertigste levensjaar werd het allemaal wat ronder en voller aan mijn lijf. Helemaal nog niet zo verkeerd misschien, want die slanke den was volgens sommigen vaak te mager. Ik kon eten en snoepen wat ik wilde, ik werd nooit dikker. Een jaloersmakende eigenschap natuurlijk. De toenemende zware migraineaanvallen met langdurig braken hielpen ook mee om maatje 36 te behouden. Dat was dan weer minder jaloersmakend. Maar die verplichte braaksessies zijn er nog steeds, maatje 36 dus niet meer…

En nu, na al dat gesnoep rond de feestdagen voelt het toch niet lekker meer dat rondere en nog vollere (zeg maar gerust vadsige). En dus neem ik mij zoals waarschijnlijk de helft van de te dikke Europeanen voor in dit nieuwe jaar wat af te vallen. Niks geen drastische diëten, maar gewoon minder snoepen en meer bewegen. Een kilo of drie, vier is het streven. Moet te doen zijn toch? En dan hoop ik over een poosje weer die leuke broeken aan te kunnen die al minstens een jaar naar ver achterin de kast zijn verdwenen. En waar er tot mijn schrik onlangs weer eentje bij kwam.

Ik pakte deze spijkerbroek uit de wasmand met schoon goed en vond bij het aantrekken al dat de pijpen wat strak zaten maar a la. Een spijkerbroek uit de was lijkt vaak wat gekrompen maar lubbert dan tijdens het dragen nog wel wat uit. Alleen, die pijpen was het minst van het probleem. Ik kreeg de broek van boven echt met geen mogelijkheid dicht, nog niet als ik mijn buik idioot strak inhield en hem met al mijn kracht probeerde dicht te trekken, en ook niet als ik a la de jaren 80 van de vorige eeuw eerst op bed ging liggen. Jezus, die feestdagen hadden nog meer kwaad gedaan dan ik al vreesde. Broek bij de rest van de dunnetjes ver achter in de kast gedonderd en de goede voornemens nog maar eens bekrachtigd.

Op het boodschappenlijstje de appels, mandarijnen, paprika en crackers vet onderstreept: de nieuwe gezonde tussendoortjes! Ook veel beter voor Jonas, die in de Kerstvakantie ook flink heeft zitten schransen maar natuurlijk nog wel dezelfde dunne spriet is. Wel een duidelijk langer wordende spriet. Nog even en ik kijk hem recht in de ogen. Ogen die in de kerstvakantie vooral naar beeldschermen hebben gestaard.

Na ruim twee weken vrij met veel lamlendig bankhangen waarbij het tv kijken af en toe onderbroken werd door op de telefoon te kijken, is het nu weer ritme en regelmaat voor meneer, goddank! Maar dan moet die bankhang-joggingbroek ook weer verruild worden voor een fatsoenlijker kledingstuk, dus of zijn vader die nieuwe Cars-broek niet eens mee kon geven, die ik al zo lang miste. Hoogst irritant als leuke kledingstukken bij zijn vader blijven liggen.
‘Papa heeft die broek niet,’ was het laatste bericht. Verdomme, waar is die dan? Is hij dan tóch hier in huis? Ik overal weer zoeken waar ik natuurlijk al lang eerder had gekeken, in zijn kast, in de wasmanden met vuil en schoon goed, onder het bed… en toen… ja, toen viel het voor-eurose kwartje eindelijk (bij jullie rinkelde het waarschijnlijk al een alinea geleden…). De broek lag in mijn kast. Ver achterin, weggestopt bij de andere dunnetjes.

Vanmiddag gewoon weer een koekje bij de koffie.

img_2927-bewerkt

Er is een recente foto van mij met te strak truitje en duidelijk niet zo’n strakke buik. Een foto waar ik heel oenig blij op sta te proosten terwijl ik Jonas omarm die totaal ongeïnteresseerd naar het vogeltje staart. Hij drukt mij die foto regelmatig onder mijn neus waarna we allebei vreselijk moeten lachen om dit idiote duo, ik schuddebuikend. Geweldig familieportret dus, maar niet voor hier. Dan maar wat slanke dennen en andere bomen, foto’s die met meervoudige belichting zijn gemaakt (waarbij de camera twee of meer foto’s samenvoegt).

img_4951-bewerktDoor de bomen het bos niet meer zien…

img_5301-bewerktDit is geen houten klaas…

Eén reactie

  1. Yvonne

    Je foto’s zijn prachtig, net als het prachtige mens dat jij bent met een paar kilo meer of minder….
    Liefs voor heel 2017!

    • Je hebt helemaal gelijk. Ik moet alleen meer op dat ‘gewoon’ lekker letten (ipv overmatig) en ook meer echt wandelen ipv om de haverklap stilstaan om met de camera te gaan stoeien. Is die kleine man ook meteen een stuk blijer!

  2. Herkenbaar op het gebied van een snelle verbranding gewend zijn (‘Ik kan het niet helpen, ik neem gewoon nog wat chocola…’) en sinds een paar jaar versteld staan over het gestage oplopen van het aantal kilo’s. Vooral na feestdagen en vakanties. Dan sta ik gerust tien minuten op en naast de weegschaal: ‘62,9? Ik dacht het niet he!’ En dan schuif ik met mijn voet dat ding een paar centimeter opzij. Want op een andere badkamertegel en in een andere positie, geeft de digitale weegschaal ineens een halve kilo lichter aan. Zo steppend, op zoek naar het laagste gewicht dat ik kan vinden, verbrand ik toch zeker ook weer wat calorieën?

    • Haha prachtig, ik zie je steppen op de badkamertegels. Who needs a sportschool?
      Die weegschaal van mij is ook zo onbetrouwbaar trouwens, die begint al vaak met ipv 0,0 een onsje of 7 aan te geven. Waarna ik van het aangegeven gewicht natuurlijk even losjes afrondend een kilootje-+ aftrek. Ach ja…

  3. hahaha een geweldig verhaal. Zie het zo helemaal voor me. Hier wel meer bewegen en gezonder leven. Ben begin december begonnen en het gaat tot nu toe nog steeds erg goed. Mooie platen weer.

  4. Ddduubbbelee belichting met canon, hoe dat te doen?

    Dieet en die niet.

    Altijd maar vreten
    We vreten ons klem
    De jongen het meisje
    Haar en ook hem

    Vanwege de honger
    van dik of van dun?
    We vreten ons vet
    alleen voor de fun!

    • Haha die is geweldig leuk, alleen al die titel… 🙂
      En wat die dubbele belichting betreft, niet alle Canons kunnen het maar de 70D van mij dus wel. Als jij die toevallig ook hebt, of een andere die de mogelijkheid heeft… dan vind je de optie in het menu, bij mij onder het vierde cameraatje: ‘meervoudige belichting’. Daar kun je dan verder dingen instellen, bijvoorbeeld of je 2 of meer opnames over elkaar wilt plaatsen. Erg leuk om mee te stoeien!

  5. José

    Weer herkenbaar alleen als bij mij een broek niet past is deze niet van mijn kinderen maar toch echt van mij. Ik vind het knap dat jij in Jonas zijn broek past ook al gaat deze dan niet dicht.
    Ga zo met de hond door het bos naar de paarden wandelen en morgen maar weer in de duinen paard rijden. Wat een rot dingen moet je toch doen om af te vallen. Een mooi slank nieuwjaar gewenst, liefs José en Hans

    • Eerlijkheid gebied met te zeggen dat de broek bij Jonas van de kont zakt. Hij heeft zijn riem bij papa laten liggen (die wel!) en nu moet hij steeds hijsen…
      Dank voor je mooie wens en ik wens jou veel sterkte met al die rotdingen die je voor je gezondheid moet doen… vreselijk zeg! Liefs voor jullie!

  6. Helga

    Ach, dat eeuwige gevecht tegen de kilootjes !
    Dat heb ik opgegeven want die goede voornemens zijn door mij na 4 weken al vergeten. Dan smacht
    ik naar een lekker stukje chocolade of een ander genotmiddel ;).Zeg tegen mezelf “moet kunnen”.
    Steeds weer in de fout gaan, wat een frustratie dat oplevert ! Kan en wil het niet meer. Maar hoe
    ouder, hoe wijzer en ik probeer tegenwoordig maar te accepteren dat ik zo’n 4 kilo boven mijn ( gezonde)
    gewicht zit .Mijn streven is dat niet verder te laten oplopen. Geen broeken achterin de kast want ruim ze tegenwoordig
    sneller op ( kringloop )
    Zou graag meer bewegen en sporten ( altijd intensief beoefend) maar mijn gezondheid ( en leeftijd ) laat dat niet
    meer toe en ben dus maar tevreden met wat ik heb en nog kan.
    Probeer alleen het niet verder uit de hand te laten lopen,Noortje en doe gewoon je wandelingen, wat fitnessoefeningen, blijf gezond eten en drinken (met mate) en je zult zien dat je straks gewoon weer in die te strakke
    broeken past.
    Weg met de kerstrolletjes !

    En…vergeet niet te genieten van het leven, want het duurt maar even.;))
    Je foto’s zijn weer om van te smullen;) en daar worden we geen van allen dikker van.haha .

    Alle goeds voor 2017.
    Lieve groeten van dikkertje dap, Helga.

    • Wat een wijze woorden weer Helga, en je hebt zoooo gelijk! Het moet geen frustrerend gevecht worden en het belangrijkste is dat het niet uit de hand loopt nee. Maar ik geloof niet dat ik het in me heb obees te worden 🙂 En genieten is broodnodig, er is al genoeg tegenslag en narigheid te verwerken. Ik moet dat alleen niet te onmatig doen (stukje chocola en niet meteen de hele reep, dat soort werk).
      En met een kilo of 4 boven je gezonde gewicht lijkt het me bij jou ook erg mee te vallen. Maar Dikkertje Dap of Tante Sidonia, dat maakt me niets uit. Ik ben door jouw reacties hier een beetje van je gaan houden.
      Lieve groeten van een iets te dikke zeurpiet vol goede bedoelingen, Noortje

  7. karindeheer

    Oh, geef mij ook zo’n slanke den in huis om me mee te vergissen. Hier is de confrontatie toch altijd weer zeer terecht! Gelukkig voor jou is de druk iets van de ketel. En is gezondheid gelukkig in meer dan enkel de kilo’s te vinden. Ik zou zeggen, eet smakelijk, gezond of niet!

    • Nou, het klonk wel wat fraaier dan het in werkelijkheid is, want ik heb heus niet meer geprobeerd die broek dicht te krijgen hoor, dat was echt verre van mogelijk merkte ik al direct… terwijl de broek Jonas van de kont glijdt. Maar afijn, het heeft wel een mooi verhaal opgeleverd. Gino wist ook nog wat te vertellen over een onderbroek (van Jonas) die toch ook niet helemaal fijn zat… haha, ik ben gelukkig niet de enige.
      En je hebt gelijk natuurlijk. Een gezonde levensstijl behelst meer… ik doe mijn best!

  8. Lieve Noortje, de foto’s en het verhaal zijn weer bijzonder mooi en boeiend. Jouw verhaal ivm het gewicht, is ook mijn verhaal. Van maatje 36 ging ik na mijn 45 ste naar 44. Zomaar 15 kg erbij. Niets aan te doen. Tot ik 7 maanden geleden begon met ‘anders’ te eten wegens gezondheidsklachten. Op aanraden van een arts dus. Geen tussendoortjes meer, geen suiker, geen zetmeel, geen lactose en geen gluten. Al de rest wel – zonder tussendoortjes. Het kostte me de eerste maand heel veel moeite. Toch hield ik vol omdat ik beter sliep en mij algemeen stukken fitter voelde. Pas na twee maanden ging er 1 kg af. Ondertussen zijn er al 7 kg af en pas ik weer in maatje 40. Voel me weer een veertje en sta versteld dat dit mogelijk was. Ik tel geen calorieën, eet veel, maar dus geen tussendoortjes en vooral geen suiker en zetmeel. Hartelijke groet!

    • Ik ben stiekem toch wel blij dat het zo herkenbaar is…
      Maar wat steengoed van je, want het is toch wel een enorme verandering in je eetpatroon geweest. Beter slapen en je fitter voelen is natuurlijk de beste motivatie om het vol te houden.
      Ik denk dat ik ga proberen het iets minder drastisch aan te pakken (nog wel een enkel tussendoortje alleen niet zo onmatig) maar misschien is dat ook wel moeilijker. Lang, lang geleden was ik een ‘gelegenheidsrookster’ die steeds meer gelegenheden zag om te roken. Toen dat duidelijk uit de hand liep en ik dat echt niet wilde, ben ik helemaal gestopt. Dat was eigenlijk makkelijker dan matigen. We zullen zien…

      • Bij mij liep het uit de hand met het snoepen. Mijn drang in zoet was zo groot… Nu is het nog knap lastig, maar het is alles of niets. Als ik ga zondigen dan is het hek weer van de dam..

  9. Henri Drost

    Ha, herkenbaar. Echt zwaarder ben ik niet geworden, maar die 2 kilo’s die er wel bij zijn gekomen, zitten op één plek die extra pijnlijk zichtbaar wordt als ik juist om daar wat tegen te doen een strak wielershirt aantrek – tot groot vermaak van alle dames hier. Die al helemaal niet bijkomen van het lachen dat ik bij thuiskomst geen flauw idee heb van hoeveel ik gefietst heb, omdat ik zonder leesbril onmogelijk ook maar iets op mijn fietscomputertje kan lezen. Feitelijk is dat ding volkomen overbodig geworden.

    • Oh geweldig, ik kan me voorstellen dat jij wel vaker mikpunt van spot bent in zo’n heerlijk vrouwenhuishouden. Arme papa… Maar slechts twee (zeer lokale) kilootjes te zwaar en dus flinke afstanden fietsen (al weet je niet precies hoe lang 🙂 ), dat klinkt mij toch wel heel gezond in de oren hoor. Goed bezig Henri!

      • Henri Drost

        Tja, dat vrouwenhuishouden hier… ik word regelmatig aangesproken met “mama, sorry papa” 🙂

        En ik moet wel bekennen dat ik een echte mooiweerfietser ben, geen gekoukleum voor mij, en de racefiets dus maandenlang op mijn werkkamer op zolder staat. Nog een reden om uit te kijken naar het voorjaar! Gelukkig moet ik beide kleine dames voortdurend overal naartoe fietsen.

  10. haha mooi weer ! 😉 Ben ik de enige die in de onderste foto (geen houten klaas ) een beer van opzij zie ? (beren-hoofd van opzij , of hondenhoofd…)

  11. Ja…echt gewéldig, wat een ogenschijnlijke opluchting na zo’n confronterend geworstel…
    Een beetje zoals die oude reclame over dat boterkuipjesmerk ERA: zo slank als je…. zoon!
    Ik lig ook in een deuk om al de reacties… En kennelijk hebben wij mannen ook zo onze momentjes.
    Ikzelf echter, heb altijd nog die dierbare naaimachine, waarmee je Die Knoop een centimeter -of wat- kunt opschuiven!!
    Stukske vlaai…..?

  12. Wat een leuk verhaal Noortje! Alhoewel… als ik terug denk aan mijn broeksknoopmomenten van enkele jaren terug, daar vind ik helemaal niets grappigs aan. Gelukkig is dat verleden tijd en heb ik ervoor gekozen om de knop om te draaien ipv er af te laten springen 😉
    En je foto’s met dubbele belichting vind ik echt gaaf!

Geef een reactie op Henri Drost Reactie annuleren

bluebrightly

Wanderings & Observations

Eveline Lenderink

op mijn werk rust copyright, wil je een foto gebruiken mail mij dan via de contactpagina

Santiago the Shepherd

“It's the possibility of having a dream come true that makes life interesting.”

Sherry Felix - port4u

Artist, Photographer and Computer Tutor/Tech

Yemrev Kiekt

...meestal in de natuur, soms in een donkere stad...

schrijfselsvanmij

kleine dingen die me zoal bezig houden

willy huisman

fotografeert & schrijft verhalen en gedichten

Russels Lof

RusselsLof is een lofzang op het leven, in woord en beeld. Leuk dat je komt kijken op mijn blog; hopelijk geniet je met me mee!

Matroos Beek

Grensgevallen

jhoudephotography

Simply photography

Deborah Hamar

Just me . . .

fotografie Sjoukje

Er is zoveel moois te zien en het is geweldig om dat vast te leggen met mijn camera.

paard-en-mens

Een persoonlijke zoektocht naar de relatie tussen paard en mens.

pix & kardz

squeezing the moment, sharing the joy