Beneden rammelde Abraham aan de deur
maar Hij stond aan de hemelpoort
kwam te staan voor ene P
zoals dat hoort
Heer, heb genade
Met hipsterbaard en sleutelbos
Keek P door zijn ogen
recht naar binnen in zijn ziel
en zag hoe diep hij viel
heb mededogen
Hij zag het ongeloof
het intens verdriet
de blindheid in het leven
verlamd om wie hij achterliet
laat mijn zoon het me vergeven
Laat zijn leven doorgaan
doodgewoon en doodnormaal
met mij in genen en gedachten
geef hem dagelijks moed en kracht
en help hem door de nachten
Laat hem gelukkig zijn
P krabde aan zijn baard
En opende de poort
Vader, uw wens is zeer valide
Uw koninkrijk kome, beste man
En uw wil, hij zal geschieden
Amen
(Naar aanleiding van het overlijden van de vader van een klasgenootje van Jonas. Hij was even oud als ik.)
.
Zo mooi……
Dank je…
Ontroerend……
Wat fijn dat je reageert Hanna, dat brengt me meteen terug in de tijd, naar toen…
Mooi Noortje.
Met een groet,
Daphne Kaffka
Dank je Daphne, dat vind ik fijn om te horen.
Wow, zo uit het bonkende hoofd, recht uit je mooie hart …. Zo mooi, zo bijzonder.
Het maakt me stil en geeft me veel stof tot overpeinzing!
Vandaar, en nu toch ook even hier……
Een bonkend hoofd en een bonzend hart. En vooral gedeelde smart…
Ai, dat raakt. Ik herken de emotie, ooit in een zelfde situatie belandt. Het maakt je bewust, maar je mag niet vergeten te genieten, je ziet hoe kwetsbaar het leven kan zijn. Sterkte Noortje!
Je hoeft mij geen sterkte te wensen Janine, maar mijn hart gaat uit naar de jongen die nu zonder vader verder moet. En met enige wetenschap over hoe de laatste weken van die vader verliepen, wat er allemaal speelde… laat het me maar niet los en heb ik het zo een beetje van me af geschreven.
Zo mooi!
Dank je Jaap!
Mooi geschreven. De 2e keer viel het kwartje nadat ik je reactie had gelezen. Geroerd.
Blij dat het zo overkomt… dank voor je reactie Ellen!
Het ontroerd me en zet me aan het denken.
Dat vind ik fijn om te horen José!
Ben er stil van hele mooie foto’s erbij ook. Vooral de bovenste, de ‘schimmen’ van het leven maar voor altijd in het hart. groetjes Andrea
Ja he, die vond ik ook wel symbolisch. Dank voor je lieve reactie Andrea!
oh how touching. a beautiful presentation. and blessings to that poor boy….
Thank you Chris, especially for the blessings. That poor boy, yes…
Heel mooi en ontroerend…ik ben er stil van…
Het is ook echt iets om even stil van te worden Els… dank voor je lieve reactie.