Oscar

Meer geliefd kon je niet worden, he Oscar?
Beter verzorgd was niet denkbaar.
En zelfs tijdens het einde was je met zoveel aandacht, zorg en liefde omringd… door je twee lieve baasjes. De moeilijkste beslissing denkbaar voor hen, maar zo dapper. Want het ging niet meer he jongen?

Heb je Guusje inmiddels al ontmoet? Jullie hebben iets gemeen, wist je dat? Ja, er zullen wel meer honden zijn die dat doen, maar jullie waren kampioenen. Zo achteloos bij je komen zitten en dan met de neus je arm of hand omhoog duwen; beetje kroelen graag?
En oh dat platte hoofd van je. Tot lichte ergernis van je vrouwtje benoemde ik dat iedere keer als ik je zag: ‘kijk dan toch dat platte hoofd!’ Daar werd ik vrolijk van en ik kon er zo heerlijk mijn hand op leggen, een poot ging ook goed trouwens…

Misschien zag je Fix ook al, dat kleine felle ding, weet je nog? En als je een vrolijkerd met een kuifje voorbij ziet hollen, is dat Chum, mijn allereerste hondenliefde. Het zou zo maar kunnen dat ze allemaal dierbaren op je af sturen, om je feestelijk te onthalen daarboven. Er loopt dan vast ook nog een mooie jonge blom rond, Liza, een schat van een meid die misschien wel is gekoppeld aan Buddy, een ontzettend lieve, knappe slungel die ook nog even hier op aarde was, bij mij…  Ze zullen je allemaal wel wegwijs maken, daar op de eeuwige jachtvelden.

Diaz blijft nog een tijdje hier hoor Oscar. Die heb ik op het hart gedrukt dat hoe gezellig ook daarboven, ik hem voorlopig nog veel te hard nodig heb. En Puk mag de komende jaren ook nog niet.

Nou dag Oscar, lieve Stinker, ik vind het heel erg dat ik je niet meer zal zien, maar ik zal nog vaak met een glimlach aan je denken en met je vrouwtje over je praten. Je was een pracht van een stoere kanjer met een heel klein hartje. Ik ben blij dat ik je heb gekend. Doe je de groeten aan iedereen?

Veel liefs, een boel kriebels en een klopje op je platte hoofd,

Noortje

Ja kusje!

.

.

.