Regenpaardjes

Ah wat zielig, die paardjes in de stromende regen. Dat denken veel mensen die niet beter weten, maar zelfs ik die wel beter weet…

  

Zit ik in mijn lekker warme huisje met een kopje dampende thee aan de grote tafel naar buiten te kijken, waar Fen en Kong in de wei staan, in de plenzende regen… brrr, blij dat ik binnen zit! Maar staan de paarden daar ellendig te wezen? Nee hoor, ze grazen gewoon door. Vinden ze het vervelend in de regen? Nee hoor, dat is het projecteren van je menselijke gevoel hierover. Worden ze dan niet heel erg nat? Nee hoor, alleen bovenop hun vacht, die prachtig mooie dakpannetjes vormt zodat het water er keurig afloopt. Steek je je vingers onder die pannen, voel je een heerlijk droge en warme ondervacht.

  

Gisteren stond Fengur even apart op een afgezet stuk bij het open stalletje toen er een enorme hoosbui losbarstte. Ging hij in het stalletje staan om te schuilen? Welnee. Hij stond gewoon een beetje te soezen boven zijn lege emmertje, terwijl de regen langs zijn dakpannen naar beneden gutste…

Doe mij ook zo’n regenjas!